Nazım Hikmet Türkiyenin yetiştirmiş olduğu en büyük şairlerden birisidir. Büyüklüğü şiirlerinin güzelliğinden gelir elbet ama onu büyük yapan başka sebepler de vardır. Öncelikle dava adamıdır, inandığı şeyleri yazar…
Benim en sevdiğim yönü bu ikisi değildir velakin. Nazım Hikmetin en büyük özelliği umidini asla kaybetmemiş bir insan olmasıdır. Yirmi beş sene hapiste yatmıştır. Ve en zorlu hapislik senelerinde bile kaleminden insanı hayrete bırakan bir umut fışkırır. En sevdiğim şiirini burada paylaşıyorum:
Nikbinlik
Güzel günler göreceğiz çocuklar,
güneşli günler
göre-
-ceğiz…
Motorları maviliklere süreceğiz çocuklar,
ışıklı maviliklere
süre-
-ceğiz…
Açtık mıydı hele bir
son vitesi,
adedi devir.
Motorun sesi.
Uuuuuuuy! çocuklar kim bilir
ne harikûlâdedir
160 kilometre giderken öpüşmesi…
Hani şimdi bize
cumaları, pazarları çiçekli bahçeler vardır,
yalnız cumaları
yalnız pazarları..
Hani şimdi biz
bir peri masalı dinler gibi seyrederiz
ışıklı caddelerde mağazaları,
hani bunlar
77 katlı yekpare camdan mağazalardır.
Hani şimdi biz haykırırız
Cevap:
açılır kara kaplı kitap:
zindan..
Kayış kapar kolumuzu
kırılan kemik
kan.
Hani şimdi bizim soframıza
haftada bir et gelir.
Ve
çocuklarımız işten eve
sapsarı iskelet gelir..
Hani şimdi biz..
İnanın:
güzel günler göreceğiz çocuklar
güneşli günler
göre-
-ceğiz.
Motorları maviliklere süreceğiz çocuklar,
ışıklı maviliklere
süre-
-ceğiz…..
1930